Mokum Aleph
introcreditsstillsperslinkspreviewbestellen

Mokum Aleph

"Het Amsterdamsche Ghetto is de moederschoot van het Nederlandsche Jodendom. ... Wie in West-Europa het oer-licht van de Joodsche ziel wil opvangen, moet het Amsterdamsche ghetto binnengaan." *

Het Amsterdamse getto binnen gaan kan niet meer.
Ook al zitten de archieven vol met materiaal; de mensen zijn weg. Hun cultuur, hun leefwijze, hun aanwezigheid lijkt niet meer dan een herinnering en de getuigenissen worden ook schaarser met het langzame verdwijnen van de laatste overlevenden.
Deze verloren wereld wordt in de film tot leven gewekt. Amsterdam toont een verborgen en bijna vergeten, maar heel eigen gezicht.

In de film wisselen heden en verleden elkaar af.
De mensen in het verleden bewegen zich door de beelden net als mensen in het heden; er is ruimte om verwantschap te voelen met hen die Amsterdam honderd jaar geleden bevolkten. De afstand van honderd jaar verdwijnt, de bewoners van toen lijken heel vertrouwd en bekend. Wat Amsterdam ooit de naam 'Jeruzalem van het Westen' gaf wordt zichtbaar.
Het meest bepalende, de kern van deze Amsterdams-Joodse identiteit is de verdwenen Jodenbuurt. De plek waar alles begon, de 'moederschoot' waaruit alles ontsproten is.

Amsterdam

Amsterdam heeft vele 'Joodse' buurten: de Rivierenbuurt, de P. L. Takbuurt, de Plantage, de Transvaalbuurt. Er is maar één wijk die dé 'Jodenbuurt' heet; de buurt tussen de Nieuwmarkt en het Waterlooplein, Rapenburg en Jodenbreestraat. Deze wijk onderging tussen de jaren '50 en '80 een fundamentele verandering, waardoor er nauwelijks iets van de oude Joodse buurt terug te vinden is.

Vóór 1939 telde het aantal Joodse inwoners van Amsterdam 80.000. Tot het einde van de Tweede Wereldoorlog is dit aantal naar ongeveer 10.000 geslonken.

De film richt zich op de onaangetaste sfeer, het ongeschonden leven van vóór de oorlog. Het is een verhaal waarvan de ontknoping bekend is; wat in de film verteld wordt is wat er aan vooraf ging. Alsof de geschiedenis teruggedraaid kon worden.


* Meijer de Hond: Kiekjes 1, Jodenbreestraat - Waterlooplein (1926)



awards  WINNER: Best Short Documentary, Budapest Film Festival 2022, Budapest, Hongarije
awards  WINNER: Best Short Documentary, Great Lakes International Film Festival 2018, Erie Pennsylvania, USA
awards  WINNER: Best Documentary, Feel The Reel International Film Festival 2018, Glasgow United Kingdom
awards  WINNER: Best Historical Documentary in the Feature Documentary Category, Brasov International Film Festival 2017, Canada

OFFICIAL SELECTION: Eau Claire International Film Festival 2021, Wisconsin, USA
OFFICIAL SELECTION: Rome Independent Prisma Awards 2020, Rome, Italië
OFFICIAL SELECTION: WRPN Womens International Film Festival 2019, Nassau, Delaware USA
SECOND SELECTION: Night of the Short Film 2018, Antwerpen België
OFFICIAL SELECTION: Ouchy Film Awards 2018, Lausanne Zwitzerland
OFFICIAL SELECTION: Largo Film Awards 2018, Switzerland
SEMI FINALIST: Motion For Pictures 2018, Cary, North Carolina USA
FIRST SELECTION: Moving Pictures Festival 2018, Kalmthout België
SEMI FINALIST: STIFF San Mauro Torinese International Film Festival 2018, Italië
OFFICIËLE SELECTIE: Ogeechee International History Film Festival 2018, Statesboro, Georgia USA
OFFICIËLE SELECTIE: MedFF Mediterranean Film Festival, Siracuse, Sicilië Italië
OFFICIËLE SELECTIE: Near Nazareth Festival, Israël
SEMI FINALIST: Los Angeles CineFest, USA
OFFICIËLE SELECTIE: ROMA CINEMA DOC 2017, Italië
FINALIST : BLOW-UP International Arthouse Film Festival Chicago 2017, USA
VERTONING: Boekhandel Jimmink, Dodenherdenking, 4 mei 2017
OFFICIËLE SELECTIE: Brasov International Film Festival Market 2016, Canada
UITGEZONDEN: NPO 2, 25 oktober 2015
PREMIÈRE 2015: Inleiding Eberhard van der Laan, Burgemeester van Amsterdam, Filmtheater Kriterion Amsterdam

• Film
• ±40 minuten
• Opnamemateriaal: HD

Copyrights © NGN produkties, 2015
ISAN 0000-0004-0EE8-0000-M-0000-0000-8